Scroll Top

ایمنی روانی در محیط کار

مقدمه

ایمنی روانی (Psychological Safety) یکی از عوامل کلیدی برای ایجاد محیط‌های کاری سالم، نوآورانه و پرثمر است. کارکنان در محیط‌هایی که از ایمنی روانی کافی برخوردار نیستند، اغلب از بیان ایده‌های خود، پذیرش اشتباهات یا انتقاد ساختاری اجتناب می‌کنند، چرا که بیم سرزنش یا قضاوت منفی دارند. در مقابل، محیط‌هایی که ایمنی روانی در آن تضمین شده باشد، زمینه را برای همکاری بهتر، نوآوری بیشتر و رشد فردی و تیمی مهیا می‌کنند.

این مقاله با هدف آشنا کردن کارشناسان HSE با اهمیت ایمنی روانی، تأثیرات آن بر فرهنگ کاری و بهره‌وری سازمان و نحوه بهبود آن ارائه شده است. همچنین نگاهی به روش‌های سنجش ایمنی روانی و تصورات غلط رایج در این زمینه خواهیم داشت.

ایمنی روانی چیست؟

ایمنی روانی به این معناست که اعضای یک تیم یا سازمان بتوانند بدون ترس از سرزنش، تحقیر یا عواقب منفی، ایده‌های خود را مطرح کنند، اشتباهات را بپذیرند یا ریسک‌های کاری را قبول کنند. این مفهوم توسط پروفسور امی ادموندسون از دانشگاه هاروارد معرفی شد. او در مطالعات خود نشان داد تیم‌هایی با ایمنی روانی بالا، عملکرد بهتری در نوآوری و همکاری دارند.

ویژگی‌های کلیدی ایمنی روانی شامل موارد زیر است:

  • آزادی برای بیان ایده‌ها و انتقادها.
  • حمایت از پذیرش اشتباهات و ریسک‌پذیری.
  • اعتماد و احترام متقابل میان اعضای تیم.
  • رهبری حمایتی که بازخورد سازنده و فضای باز را تقویت می‌کند.
  • یادگیری از اشتباهات بدون سرزنش.

 

اما ایمنی روانی چه چیزی نیست؟

  • اجتناب از تعارضات یا دادن بازخورد.
  • پایین آوردن استانداردهای عملکردی یا تحمل کم‌کاری.
  • تضمین راحتی کامل برای همه. بحث‌های سازنده و چالش‌های حرفه‌ای همچنان در محل‌های کار ایمن روانی وجود دارند.

اهمیت ایمنی روانی در محیط کار

ایمنی روانی تأثیر مستقیمی بر کارایی تیم‌ها، سلامت روانی کارکنان و موفقیت سازمان دارد. به چند نمونه از فواید آن اشاره می‌کنیم:

  1. افزایش نوآوری و خلاقیت
    مطالعات گوگل (پروژه آریستوتل) نشان داد ایمنی روانی اصلی‌ترین عامل تمایز تیم‌های با عملکرد بالا است. کارکنانی که احساس امنیت روانی دارند، ایده‌های خود را آزادانه مطرح می‌کنند و این امر منجر به حل مسائل به‌صورت خلاقانه و نوآورانه می‌شود.

  2. بهبود مشارکت و حفظ استعدادها
    محیط‌های دارای ایمنی روانی، کارکنان را بیشتر درگیر کار کرده و انگیزه آن‌ها را افزایش می‌دهند. طبق تحقیقات گالوپ، تنها ۳۰ درصد کارکنان احساس می‌کنند نظراتشان در محیط‌ کار ارزشمند است؛ این کمبود ایمنی یک عامل کلیدی در ترک شغل‌ها به شمار می‌رود.

  3. ارتقای همکاری و عملکرد تیمی
    تیم‌هایی با ایمنی روانی بالا در مواجهه با چالش‌ها و اجرای تصمیم‌ها سریع‌تر و مؤثرتر عمل می‌کنند. بازخورد سازنده و فضای گفت‌وگوی باز، حل مشکلات را تسهیل می‌کند.

  4. کاهش استرس و فرسودگی شغلی
    محیط‌های کاری سمی که کارکنان در آن‌ها از بیان اشتباهات یا مسائل خود می‌ترسند، اغلب منجر به استرس بالا و فرسودگی می‌شوند. ایمنی روانی از این فشارها می‌کاهد و فرهنگی حمایتی ایجاد می‌کند.

  5. تشویق یادگیری و رشد
    اشتباهات بخشی اجتناب‌ناپذیر از کار هستند. در یک محیط ایمن روانی، کارکنان از اشتباهات درس می‌گیرند، نه اینکه آن‌ها را پنهان کنند و این باعث تقویت فرهنگ یادگیری مداوم می‌شود.

چگونه می‌توان ایمنی روانی را در محیط کار ایجاد کرد؟

۱. رهبری حمایتی
نقش رهبران در ایجاد ایمنی روانی بسیار حیاتی است. برخی از اقدامات شامل موارد زیر می‌شوند:

  • نشان دادن آسیب‌پذیری؛ مثلاً پذیرفتن اشتباهات و به اشتراک گذاشتن تجربیات یادگیری.
  • پرسیدن سؤالات باز و فعالانه.
  • نشان دادن استقبال از انتقادات و نگرانی‌ها.

۲. ترویج ارتباطات باز
فضایی برای گفت‌وگوهای محترمانه و باز ایجاد کنید که اعضا در آن احساس کنند نظراتشان شنیده و مورد احترام قرار می‌گیرد.

۳. عادی‌سازی اشتباهات و یادگیری از آن‌ها
بدون سرزنش، جلسات بازخورد سازنده‌ای برگزار کنید که در آن‌ها اشتباهات به‌عنوان فرصت‌های یادگیری معرفی شوند. تمایل به پذیرش خطاها، افزایش خلاقیت و سازگاری را به دنبال دارد.

۴. مقابله با رفتارهای منفی در محل کار
از رفتارهایی مانند زورگویی، تبعیض یا سوگیری جلوگیری کنید. این مسائل اعتماد کارکنان را تضعیف کرده و ایمنی روانی را تهدید می‌کنند. مدیران باید آموزش ببینند تا نگرش‌های مخرب را شناسایی و رفع کنند.

۵. آموزش کارکنان و مدیران
برگزاری کارگاه‌های مهارت‌های ارتباطی، همدلی و مدیریت تعارض، کارکنان و مدیران را به ابزارهای لازم برای ایجاد و حفظ ایمنی روانی مجهز می‌کند.

روش‌های سنجش ایمنی روانی در سازمان‌ها

برای درک وضعیت ایمنی روانی در یک سازمان، ابزارها و روش‌های زیر توصیه می‌شوند:

۱. نظرسنجی از کارکنان
با استفاده از پرسش‌نامه‌های ناشناس، دیدگاه‌های کارکنان را در زمینه ایمنی روانی بسنجید. سؤالات نمونه:

  • اگر اشتباهی مرتکب شوم، آیا این مسئله علیه من استفاده خواهد شد؟
  • آیا احساس می‌کنم می‌توانم بدون ترس ایده‌هایم را ارائه دهم؟
  • آیا وقتی نگرانی‌هایم را مطرح می‌کنم، به آن‌ها رسیدگی می‌شود؟

۲. گروه‌های متمرکز و مصاحبه‌های فردی
این روش‌ها می‌توانند به طور عمیق‌تر اطلاعاتی درباره پویایی‌های تیمی و چالش‌های روانی محیط کار فراهم کنند.

۳. مشاهده رفتارهای تیمی در جلسات
بررسی نحوه تعامل اعضا در جلسات می‌تواند نشانه‌هایی از سطح ایمنی روانی تیم ارائه دهد.

۴. تحلیل داده‌های منابع انسانی
شاخص‌های همچون مشارکت کارکنان، میزان ترک شغل و نرخ غیبت می‌توانند نشانگر سطح ایمنی روانی در سازمان باشند.

تصورات نادرست درباره ایمنی روانی

ایمنی روانی اغلب به اشتباه درک می‌شود. در ادامه به برخی از این تصورات غلط و واقعیت‌های مربوطه اشاره می‌کنیم:

  • ایمنی روانی یعنی اجتناب از تعارضات: خیر، ایمنی روانی به معنای تشویق بحث‌های سازنده و انتقاد محترمانه است.
  • ایمنی روانی باعث کاهش عملکرد می‌شود: برعکس، با تشویق به مالکیت مسئولیت‌ها و یادگیری از اشتباهات، عملکرد تیمی را بهبود می‌بخشد.
  • ایمنی روانی فقط یک مهارت نرم است: تأثیر آن بر مشارکت، نوآوری و بهره‌وری سازمان‌ها کاملاً مستند است.

نتیجه‌گیری

ایمنی روانی یکی از ستون‌های اساسی برای بهبود فرهنگ کاری و عملکرد سازمان‌ها است. این مفهوم نه تنها مشارکت تیم‌ها و رشد کارکنان را تقویت می‌کند، بلکه استرس‌های شغلی را کاهش داده و بهره‌وری را افزایش می‌دهد.

کارشناسان HSE و مدیران سازمان‌ها می‌توانند با شناسایی نیازها، استفاده از ابزارهای سنجش و ایجاد فضاهای آموزشی، ایمنی روانی را در محیط کار تقویت کنند. این تغییرات به ایجاد تیم‌هایی با خلاقیت بالا، همکاری مؤثر و عملکرد برتر می‌انجامد.

همرسانی و اشتراک این مطلب در شبکه های اجتماعی

درباره نویسنده

مطالب دیگر

ارسال دیدگاه