سقوط از ارتفاع یکی از مهم‌ترین خطرات در محیط‌های کاری است و آگاهی از روش‌های پیشگیری و آمادگی برای شرایط اضطراری، برای کارشناسان HSE و کارکنانی که در ارتفاع کار می‌کنند، حیاتی است. این مقاله به بررسی چگونگی ایجاد یک طرح نجات کار در ارتفاع می‌پردازد.
مقدمه
همانطور که می‌دانید، رعایت سلسله مراتب کنترل در حفاظت از سقوط و آگاهی از تفاوت بین سیستم‌های مهار سقوط و محدودکننده، از اهمیت بالایی برخوردار است. اما امروز قصد داریم در مورد طرح نجات کار در ارتفاع و نکاتی که باید در هنگام ایجاد آن طرج به آن‌ها توجه کنید، صحبت کنیم.
به عنوان یک کارفرما یا صاحب ساختمان، شما موظف هستید که طبق قانون، یک طرح نجات داشته باشید که اطمینان حاصل کند که کارگر در صورت سقوط، در اسرع وقت نجات داده می‌شود. نباید به خدمات اورژانس تکیه کنید، زیرا این وظیفه آن‌ها نیست که یک کارگر سقوط کرده را نجات دهند. با این حال، همچنان باید به محض سقوط فرد، به خدمات اورژانس اطلاع دهید تا بتوانند از کمک‌های اولیه پشتیبانی کنند.
مطلب اصلی
نکات مهم در تهیه یک طرح نجات کار در ارتفاع
تهیه یک طرح نجات در ارتفاع، گامی حیاتی در تضمین ایمنی کارکنان در ارتفاع است. این طرح باید شامل ارزیابی دقیق خطرات، روش‌های استفاده از تجهیزات حفاظت فردی، و رویه‌های مشخص برای واکنش سریع و موثر در شرایط اضطراری باشد.
ارزیابی ریسک
اولین قدم قبل از شروع هر نوع کار در ارتفاع، ارزیابی ریسک است. این ارزیابی باید توسط کارشناسان HSE قبل از شروع کار انجام شود. اگر رویه‌های نجات موجود به اندازه کافی ایمن در نظر گرفته نشوند، کار نباید قبل از یافتن یک راه حل ایمن انجام شود. برای ایجاد یک طرح نجات جامع، با یک کارشناس HSE مشورت کنید. در محل کار قدم بزنید، به خطرات احتمالی فکر کنید، چه کسی ممکن است آسیب ببیند و چگونه می‌توانید عواقب و خطرات را به حداقل برسانید.
استفاده از تجهیزات حفاظت فردی (PPE)
همه افرادی که در ارتفاع کار می‌کنند باید از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) استفاده کنند و باید در مورد نحوه استفاده ایمن از آن نیز آموزش ببینند. PPE خاصی که استفاده خواهید کرد بستگی به شرایط و نوع کار در ارتفاع دارد که انجام می‌دهید.
همیشه به جای کاهش ارتفاع سقوط (استفاده از سیستم‌های safety net و …)، روی بحث پیشگیری از سقوط کار کنید؛ اگر این کار به درستی انجام شود، خطر سقوط را با جلوگیری از رسیدن کارگر به مناطق خطرناک، به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.
با این حال، سیستم‌های محدودیت سقوط برای همه کارها در ارتفاع مناسب نیستند. در این صورت، باید از سیستم‌های مهار سقوط استفاده شود، اما هنگام انجام این کار باید نهایت دقت را به خرج داد. هیچ‌کس نباید بدون گذراندن آموزش‌های دقیق از سیستم‌های مهار سقوط استفاده کند. برخی از سازندگان PPE نیز دوره‌های آموزشی در زمینه نجات سقوط با استفاده از تجهیزات خود ارائه می‌دهند. در صورت داشتن فرصت، سعی کنید در این دوره‌ها شرکت کنید.
در عین حال، کلاه ایمنی (به همراه بند چانه) برای افرادی که ممکن است در معرض خطر جدی سقوط باشند، توصیه می‌شود.
انواع سیستم‌های نجات
سیستم‌های حفاظت از سقوط به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:
- مهار سقوط: این سیستم‌ها از سقوط فرد جلوگیری می‌کنند.
- محدود کردن: این سیستم‌ها به فرد اجازه نمی‌دهند به لبه‌های خطرناک نزدیک شود.
انواع روش‌های نجات
چهار نوع نجات وجود دارد:
- پایین آوردن یک مصدوم از راه دور
- بالا بردن یک مصدوم از راه دور
- تخلیه خودکار با فرود
- نجات دیگری در فرود.
ترجیحاً امدادگر نباید در حین نجات فرد دیگر، پایین بیاید و معلق شود. امدادگر نباید هنگام انجام یک رویه نجات، خود را به خطر بیندازد.
تجهیزات نجات مورد نیاز
بسته به نوع کاری که انجام می‌شود و همچنین ارتفاع ساختمان یا شرایط خاص سایت، ممکن است نیاز به استفاده از تجهیزات نجاتی به سادگی یک نردبان یا به پیچیدگی یک جرثقیل داشته باشید. در برخی شرایط، ممکن است مجبور شوید MEWPها (سکوی بالابر متحرک)، سبدهای مخصوص حمل نفر برای جرثقیل‌ها یا سیستم‌های نجات اختصاصی را در نظر بگیرید.
مواردی که باید در طرح نجات کار در ارتفاع در نظر گرفته شوند
طرح نجات شما باید شامل موارد زیر باشد:
- تجهیزاتی که برای نجات استفاده خواهید کرد
- پیکربندی تجهیزات برای انواع مختلف نجات
- شناسایی نقاط لنگر در صورت لزوم
- محدودیت‌های طرح نجات برای آب و هوای نامساعد (باد، برف و غیره)
به عنوان مثال، ست‌های نجات به شما این امکان را می‌دهند که بسته به شرایط، فرد را به سمت زمین پایین بیاورید یا او را بالا ببرید. شما به عنوان کارفرما، موظف هستید که یک نقطه لنگر روی سقف برای کمک عملیات نجات، تهیه کنید. اگر شخصی از لبه‌ای سقوط کرده باشد، باید از اصطکاک اضافی (که هنگام تلاش برای بالا بردن کارگر سقوط کرده با آن مواجه می‌شوید)، خطر بریدگی کابل لنگر و به طور کلی درگیری لبه‌های تیز با تجهیزات نجات آگاه باشید. در هر صورت، اطمینان حاصل کنید که تجهیزاتی که برای نجات استفاده خواهید کرد، قبل از استفاده به درستی سرویس شده‌اند. از تجهیزات برای اهدافی غیر از آنچه در نظر گرفته شده است استفاده نکنید.
هر اتفاقی که می‌افتد، اطمینان حاصل کنید که افراد آموزش دیده دیگری روی زمین وجود دارند که می‌توانند در طرح نجات کمک کنند.
برقراری ارتباط در شرایط اضطراری
- خدمات اورژانس: اگرچه نباید برای انجام نجات به آن‌ها تکیه کنید، اما آن‌ها می‌توانند به ویژه در موارد تعلیق طولانی مدت که می‌تواند بسیار خطرناک باشد، کمک کنند.
- خدمات پزشکی در محل یا سایر خدمات پزشکی: آن‌ها را در مورد نوع حادثه و آسیب‌های احتمالی مطلع کنید.
- کارشناس HSE: ایشان حادثه را بررسی می‌کند و اقدامات مناسب را انجام می‌دهد.
توجه به خطرات ناشی از معلق ماندن طولانی‌مدت
معلق ماندن طولانی مدت یک موضوع بسیار جدی است و امدادگران باید بتوانند علائم سنکوپ (از دست دادن ناگهانی و گذرا هوشیاری با بهبودی خود به خود) را در اسرع وقت تشخیص دهند.
سبکی سر، حالت تهوع، احساس گرگرفتگی، سوزن سوزن شدن یا بی‌حسی، اضطراب و ضعف همگی علائمی هستند که باید به دنبال آن‌ها باشید. اگر فردی در حالی که در مهاربند معلق است، هوشیار نیست، باید در اسرع وقت و به طور ایمن نجات یابد.
اطمینان حاصل کنید که کارگر سقوط کرده، مراقبت‌های پزشکی مورد نیاز خود را دریافت می‌کند.
اهمیت نگهداری از تجهیزات نجات
شما باید تجهیزات نجات را در مکانی مناسب نگهداری کنید و اطمینان حاصل کنید که به طور دوره‌ای بازرسی می‌شوند. همچنین باید سوابق بازرسی‌های قبلی و تاریخچه تعمیر و نگهداری تجهیزات را بایگانی کنید. تجهیزات نجات باید حداقل یک بار در سال بازرسی شوند، اگرچه توصیه می‌کنیم این کار را بیشتر انجام دهید.
لزوم آموزش نجات
همه افرادی که در کار در ارتفاع و رویه‌های نجات نقش دارند باید در مورد حفاظت از سقوط، تجهیزات و رویه‌های نجات آموزش ببینند. ناجی مجاز باید توسط یک مربی نجاتگر ذیصلاح آموزش ببیند و در صورت تغییر ماهیت کار یا ایجاد تغییرات دیگر در شرایط، دوباره آموزش ببیند. او همچنین باید حداقل سالی یک بار توسط یک مربی ذیصلاح ارزیابی شود. ناجی باید بتواند تجهیزات حفاظت از سقوط و نجات را به طور ایمن بازرسی، مونتاژ و استفاده کند.
آموزش باید شامل موارد زیر باشد:
- تشخیص خطر سقوط
- روش‌های کنترل خطر سقوط
- رویه‌های حفاظت از سقوط و نجات
- بازرسی تجهیزات و سیستم‌ها قبل از استفاده.
تمام آموزش‌ها باید به خوبی مستند شوند. اسناد باید بسته به شرایط، برای چند سال بایگانی شوند.
بازبینی دوره‌ای طرح نجات کار در ارتفاع
شما باید اطمینان حاصل کنید که تمام رویه‌های نجات:
- پس از سقوط،
- پس از تغییر در تجهیزات، رویه‌های کاری، تغییر در سایت و غیره،
- و حداقل یک بار در سال
مورد بازنگری قرار گیرند.
برگزاری تمرین‌های منظم
هرگز رویه‌های نجات و حفاظت از سقوط را به شانس واگذار نکنید. عواقب می‌تواند وحشتناک باشد و هیچ بهانه‌ای برای عدم رعایت مقررات کار در ارتفاع وجود ندارد.
هنگامی که یک طرح نجات در محل دارید، اطمینان حاصل کنید که همه افرادی که در شرکت شما در ارتفاع کار می‌کنند، با آن آشنا هستند. همه باید بدانند چه کسی برای ارائه نجات‌های اضطراری آموزش دیده است و در صورت بروز مشکل با چه کسی تماس بگیرند. به طور منظم تمرین‌های نجات را سازماندهی کنید و اطمینان حاصل کنید که تا حد امکان سناریوهای مختلف را پوشش می‌دهید. تجهیزات خود را بشناسید. تیم خود را بشناسید.
نتیجه‌گیری طرح نجات در ارتفاع
رعایت مقررات کار در ارتفاع و آمادگی برای شرایط اضطراری، از اهمیت بالایی برخوردار است. با تهیه یک طرح نجات جامع و برگزاری تمرین‌های منظم، می‌توانید از جان کارکنان خود محافظت کنید و از بروز حوادث ناگوار جلوگیری کنید.
